30-01-2006 - Tilburgse actualiteit wint terrein bij het Leutere

De meeste Tilburgse tonpraoters waren vrij actueel, maar de vrijblijvendheid won het zaterdag bij het Leuteren.

Leuterveteraan Jan Voogt liet al zijn medestanders ver achter zich. Met name Ruud Vreeman, Hans Smolders en Willem II moesten het afgelopen zaterdag regelmatig ontgelden bij het Leuterconcours in de Tilburgse schouwburg. Wat dat betrof was er wel geluisterd naar het verzoek van de jury om de lokale actualiteit wat meer in acht te nemen.

Maureen Smeets had de Tilburgse actualiteit op een geraffineerde manier met het verhaal rond haar typetje verweven. Als ’Mia Multimedia’ vertelde zij over de Tilburgse politici die zij in haar praktijk als Yomanda-achtig medium ontving. Een aardige, vanzelfsprekend aandoende kapstok. Met haar sterke uitstraling en instraling wist Smeets de zaal goed te pakken met haar mooi rondgecomponeerde vertelling.

In iets mindere mate gold dat ook voor Frans van Tilborg. Hij toonde zich een sterke publieksbespeler met een ijzersterke opkomst als bejaarde met een rollator. De wijze waarop hij in de ton klauterde was eveneens zeer goed uitgekiend. Als de leeftijdsloze ’Piet de Jong’ had ook hij een tamelijk goed sluitende vertelling over zijn wel en wee in de Bijsterstede met een aardige running gag over zijn vergeetachtigheid, maar er waren ook momenten waarop Van Tilborg verviel in veredelde moppentapperij.

Ook was het een aantal keren te merken dat sommige ton- praoters in hetzelfde moppenboekje hadden gegrasduind. Toon van Erp bleek als ’Toon de Toekomstige Hells Angel’ een interessante ontwikkeling door te maken. De avonturen van een aspirant-Hells Angel te Tilburg (wat al een mooi absurd idee op zich was) werden bijna ongemerkt gekoppeld aan Tilburgse gemeenplaatsen. Ook kwam hij enkele malen verrassend uit de hoek.

Christel van den Dungen zette een sterke, charismatische postbode neer met slechts één voor de hand liggende dubbelzinnigheid over brievenbussen. Inhoudelijk had haar buut echter vrij weinig met Tilburg van doen.

Als wietkweker had Sjaak Vissers enkele aardige vondsten. Ook verrijkte hij het Tilburgse vocabulaire met een stukje onversneden wietjargon: ’asielmilaasielampe’.

De teksten van Jan van Gelooven en Henri Hendriks deden wat bij elkaar geharkt aan, al hadden beiden wel sterke vondsten over burgemeester Ruud Vreeman. Maar waar Van Gelooven nog regelmatig de zaal meekreeg, moest Hendriks ervaren dat veel van zijn grappen te vergezocht werden bevonden.

Het was uiteindelijk leuterveteraan Jan Voogt die al zijn medestanders ver achter zich liet. Voogt pakte zowel de publieksprijs als de juryprijs. Zijn act was weliswaar eveneens een aaneenrijging van bakken met slechts een enkele actuele grap, maar hij liet de zaal wel onbekommerd gieren.
(Bron: Brabants Dagblad)